Marinevlieger Piet Mahu
Er vanuit gaande dat men weet wat een marinevlieger is kan ik het verhaal beginnen met het voorstellen van Piet Mahu.
Pionierswerk
Piet Mahu werd op 5 september 1917 als oudste zoon uit een gezin van tien kinderen – vijf jongens en vijf meisjes – in het ouderlijk huis op de vogeldijk gemeente Stoppeldijk geboren. ( Zeeland ) We moeten u niet vertellen welk een financieel offer het omvangrijke gezin moest dragen om hun jongen te laten studeren. Het was in de dertiger jaren hard pionierswerk om toen in studie te kunnen gaan en tevens een opoffering die ons allen bewondering afdwingt.
Zo kwam Piet na de lagere school te hebben doorgelopen op 13-jarige leeftijd op een toenmalige Handelsschool te Hulst, waar hij op 17-jarige leeftijd met succes zijn einddiploma behaalde.
Als jeugdige knaap begon hij zijn loopbaan op de Rotterdamse Bank te Hulst waar hij enkele jaren werkte om vervolgens zijn militaire dienstplicht te vervullen. Op zijn 21e jaar in februari 1938 kwam hij als leerling onderofficier vlieger bij de Koninklijk Marine in dienst. Na het volgen van een normale opleiding op de Kooy en de Mok, waarbij hij werd opgeleid voor respectievelijk land – en watervliegtuigen behaalde hij op 22-jarige leeftijd het marine vliegbrevet en volgde zijn uitzending naar Nederlands-Indië,die twee jaar zou duren.
Zwaar werk
Na de opleiding bij de vliegschool in Soerabaja, waar hij werd klaargemaakt op de toen grote Dornier vliegboten werd hij geplaatst bij g.v.t 8. Eerst als 2e vlieger,doch al gauw als 1e vlieger vloog hij met deze groep vele vooroorlogse patrouillevluchten door het grote eilandenrijk. Op deze tochten die soms drie maanden en langer duurden,deed hij enorme ervaring op en leerde hij het werk bij de M.L.D. grondig. Op zijn jeugdige leeftijd als eerste vlieger op een Dornier vliegboot was hij een graag geziene figuur. Piet voldeed aan alle verwachtingen en kreeg hierdoor steeds meer verantwoording te dragen en moest hij zeer vaak zelfstandig optreden. Piet kwam met glans door deze tijd heen en voldeed aan het gene wat van hem verwacht werd.
Naast het feit van een goed vlieger te zijn, was hij ook een buitengewoon goed kameraad en zeer gezien bij collega’s, meerderen en minderen. Hij was uitermate trots op zijn beroep dat tevens zijn hobby was. Men vond dat veel in die dagen en dat maakte het werk van een commandant veel gemakkelijker.
De tijd van ervaringen opdoen door patrouilleren en verkennen van dit uitgestrekte gebied nam een abrupt einde toen Nederland en daarna Nederlands-Indië in oorlog kwam met Japan op 7 december 1941. Gvt .8,waarbij Piet diende was toen gestationeerd in de Zuid Chinese Zee. ( Groep vliegtuigen )
Zij hadden al dagenlang de Japanse transportschepen geschaduwd en waren overtuigd dat ernstige dingen elk ogenblik konden plaatsvinden. Ter zelfde tijd waren de jonge mensen van de M.L.D ( Marine Luchtvaartdienst ) waaronder ook sergeant Mahu ervan overtuigd dat zij de Japanners wel de baas konden blijven, Helaas heeft dit voor velen van hen niet zo mogen zijn.
Piet nam aan vele acties deel, deed zijn plicht en meer dan dat. Lange verkenningsvluchten waarbij bommen werden meegevoerd, korte rust tijden. Soms helemaal geen rusttijden en heel weinig thuis zijn maakte toen hun leven uit Piet bleef opgewekt zijn plicht doen en hij versaagde geen moment. Hij gaf veel hulp aan zijn bootcommandant,de Luitenant ter Zee K.M.R. van den End, die door gebrek aan ervaring moest steunen op sergeant Mahu. Hij stond hem ten volle ter zijde met raad en daad en maakte dat de bemanning van zijn vliegboot een goed werkend op elkaar vertrouwend team was. Juist dat op elkaar vertrouwen en het elkaar waarderen, maakten het mogelijk dat in die uiterst moeilijke oorlogsdagen de M.L.D. ten volle voor haar taak berekend te zijn.
Voor koningin en vaderland
Deze jonge mensen, zo als Piet Mahu, dienden koningin en vaderland op uitzonderlijke wijze. Voor sergeant Mahu en zijn bemanning kwam op 24 febr.1942 het einde . Na een succesvol bombardement bij Muntok op een Japans schip, dat hierbij werd getroffen liepen beide vliegboten ( X 17 en X 18 ) op de terugvlucht naar T.g.Priok in een formatie Japanse Marine jachtvliegtuigen. Beide vliegboten werden uiteindelijk door een overmacht aantal jachtvliegtuigen afgeschoten. Sergeant Piet Mahu en zijn bemanning keerden niet op hun basis terug.
Beste Bert,
Het is belangrijk dat de generaties na ons op de hoogte blijven welke
grote offers de voorgaande generaties tijdens WOII zich hebben moeten getroosten, om onze vrijheid van vandaag – samen met onze geallieerde vrienden – te hebben moeten bewerkstelligen.
Dat je dit nu op een zo mooie en overzichtelijke wijze intussen hebt vastgelegd,
is voor de kennis over de historie van ons land van ongelooflijk veel belang!!
Heel veel dank daarom voor deze waardevolle en overzichtelijke bijdrage, zodat
de generaties na ons nooit zullen vergeten wat onze militairen en burgers
in het verre Indië tijdens WOII voor de vrijheid van ons land, hebben betekend.
Met hartelijke groet,
Jac.
Jacq.
Dank voor je aandacht en voor je reactie op dit verhaal.
het is altijd leuk om respons te krijgen op wat je schrijft.
ik ga zeker door om e.e.a te publiceren.
Vanaf de maand februari 2015 verschijnt een reeks van 9 persoonlijke verhalen van oorlogsslachtoffers afkomstig uit de voormalige gemeenten Hontenisse en Vogelwaarde, die herdacht worden bij het oorlogsmonument te Kloosterzande. De reeks loopt t/m oktober 2015.
De verhalen zijn te vinden op: http://www.dorpsraadkloosterzande.nl (Verhalen van vroeger; vervolgens in verticale kolom: ” Bevrijding 5 mei 2015″